ανεπρόκοπος — η, ο (κ. βος, φτος) αυτός που δεν έχει προκοπή, δεν ευδοκιμεί, δεν προοδεύει, αχαίρευτος, κακομοίρης … Dictionary of Greek
αχαΐρευτος — η, ο [χαΐρι] 1. όποιος δεν έκανε ή δεν είναι ικανός να κάνει χαΐρι, ο ανεπρόκοπος 2. ο άτυχος, ο κακότυχος 3. δύστροπος, κακός 4. (για ζώα και φυτά) καχεκτικός, αδύνατος 5. το ουδ. ως ουσ. (ευφημ.) το αχαΐρευτο το γεννητικό όργανο … Dictionary of Greek
μαγκουφιά — η 1. η ιδιότητα τού μαγκούφη, το να ζει κάποιος μόνος 2. το να είναι κάποιος αποτυχημένος, ανεπρόκοπος 3. κακομοιριά, κακοριζικιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < μαγκούφης + κατάλ. ιά (πρβλ. γρουσουζιά, γυφτ ιά)] … Dictionary of Greek
μαγκούφης — α, ικο, θηλ. και ισσα 1. (κυρίως για γέροντα άγαμο) αυτός που ζει χωρίς οικογένεια, μόνος, έρημος 2. (ιδίως ως βρισιά) άνθρωπος ανεπρόκοπος, αχαΐρευτος, ελεεινός 3. (για ζώα) αδέσποτος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. valif «κληροδότημα», αντί βαγκούφης, με … Dictionary of Greek
ρεμπεσκές — ο, Ν 1. αυτός που αποφεύγει τη δουλεία και τον κόπο, φυγόπονος 2. ανεπρόκοπος, τεμπέλης 3. αλήτης. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης προέλευσης. Κατά μία ελάχιστα πιθανή άποψη < αλβ. rrebesh «ατύχημα»] … Dictionary of Greek
απρόκοπος — η, ο βλ. ανεπρόκοπος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αχαΐρευτος — η, ο αυτός που δε βλέπει χαΐρι, προκοπή, ο άτυχος, ο ανεπρόκοπος: Έφυγε ο αχαΐρευτος από τη δουλειά που του είχαμε βρει … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μαγκούφης, -α, -ικο — (λ. τουρκ.) 1. αυτός που ζει μόνος, χωρίς οικογένεια: Δεν ήθελε να παντρευτεί και έμεινε μαγκούφης. 2. μτφ., κακομοίρης, ανεπρόκοπος: Τέτοιος μαγκούφης που είναι πώς να βρει δουλειά! … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)